Firuze Engin'in yazdığı, Gülhan Kadim'in yönettiği, başrollerinde İpek Türktan ve Tolga İskit'in oynadığı Bir Terennüm oyunu 1971 sıkıyönetimi ve 2020 pandemisi nedeniyle sokağa çıkmaa yasağında Çamlıca'daki evlerinde mahsur kalmış büyükanne-torun ve büyükbaba-torun dialogları üzerinden bir ailenin ilişkisini anlatıyor. Aile içi sırlar, dargınlıklar, sarılmalar, fedakarlıklar, destekler ortaya saçılıyor. Hesaplaşma gibi görünse de, hesaplaşma değil; her şey tamamen ortaya saçılmıyor, yaşam devam ediyor.
1971'den 2020'ye, 2020'den 1971'e geçişlerde, dekor değişmiyor; ama kullanım değişiyor. Örneğin başka telefonlar kullanmaya başlanıyor. Kostümler de değişmiyor. Geçişleri oyunculardan ve dialoglardan anlıyoruz. Üstelik, şimdi başka bir karakter oluyoruz, demeden. (: Işık kullanımına da bayıldım.
İpek Türktan'ın saç tasarımı oyun için mi yapıldı, bilmiyorum; ama daha iyisi olamazdı herhalde. Kostümleri de bir o kadar iyiydi. Bir kostüm hem 35 hem de 80 yaşında bir kadının giysisi nasıl olabilir? Müthiş. Tolga İskit'in kostümü için aynı şeyi düşünmüyorum.
Elbette oyunun en parlak kısımlarından birisi müzikleriydi. Burçak Çöllü'nün eline sağlık.
Bu sezon, iyi ki gitmişim, dediğim oyun sayısı giderek artıyor.
Künye:
Oyuncular: İpek Türktan, Tolga İskit
Yazar: Firuze Engin
Yönetmen: Gülhan Kadim
Sahne ve Kostüm Tasarım: İlayda Saran
Işık Tasarımı: İsmail Sağır
Müzik: Burçak Çöllü
Yönetmen Yardımcısı: İbrahim Arıcı
Reji Asistanları: Selin Erdoğan, M. Burak Dikilitaş
Koordinatör: Büke Akşehirli
Süpervizör: Şebnem Sönmez
Tek perde, 75 dakika, +13 yaş
Sevgiler,
Utku